*ಉತ್ಸಾಹ*
ಅದು ಕಾಲೇಜಿನ ಮೊದಲ ದಿನ. ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಅಪರಿಚಿತರು. ಮೊದಲ ದಿನದ ಮೊದಲ ತರಗತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಎಲ್ಲರೂ ಎದ್ದು ನಿಂತು ತಮ್ಮ ಹೆಸರು ಹೇಳತೊಡಗಿದರು. ಒಬ್ಬಾಕೆ ಎದ್ದು ನಿಂತು ತನ್ನ ಹೆಸರು ಹೇಳಿದಾಗ ಇಡೀ ತರಗತಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಆಕೆಯತ್ತ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿತು. ಎಲ್ಲರ ಮುಖದಲ್ಲೂ ಅಚ್ಚರಿ, ಕುತೂಹಲ! ಯಾಕೆಂದರೆ ಆಕೆ ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮುದುಕಿ. ತನಗೆ 78 ವರ್ಷ ಎಂದು ಆಕೆಯೇ ಹೇಳಿದಳು. ಆಕೆಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದ ಕುರುಹಾಗಲಿ, ಸುಸ್ತಾಗಲಿ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ಸಾಹದ ಮಿಂಚಿತ್ತು. ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಕೂಡ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಆಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿದರು. ‘ನಿಮ್ಮ ಈ ಉತ್ಸಾಹ ನೋಡಿ ನನಗೆ ಬಹಳ ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಯಾಕೆ ಬರಬೇಕೆನಿಸಿತು?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದರು.
‘ಯಾಕೆ ಬರಬಾರದು ಅಂತ ಹೇಳಿ?! ನನಗೆ ವಯಸ್ಸಾಯಿತು ಎಂದೇ? ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಕಾಲೇಜು ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂಬ ಕನಸಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕನಸನ್ನು ನಾನು ಸಾಯಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಆ ಕನಸೊಂದು ಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಅದರ ಜತೆಗೆ ನಾನೂ ಸತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆನೇನೋ. ನನ್ನಂತೆ ನಿಮಗೂ, ಇಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೂ ಏನಾದರೊಂದು ಕನಸು, ಗುರಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಯಾವತ್ತು ಅದು ಸತ್ತು ಹೋಗುತ್ತದೋ, ಅವತ್ತು ಬದುಕು ಅಂತ್ಯವಾದಂತೆ. ಸತ್ತ ಶವದಂತೆ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಹಲವಾರು ಜನರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. ಅವರಿಗೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ಸತ್ತಂತೆ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರುವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಅಂಥವರನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನನಗೆ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತದೆ’ ಎಂದಳು ಆ ವೃದ್ಧೆ.
ಇಡೀ ತರಗತಿ ಆಕೆಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ‘ವಯಸ್ಸಾಗುವುದಕ್ಕೂ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೊಂದುವುದಕ್ಕೂ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ನಿಮಗೀಗ 19 ವರ್ಷ, ನೀವು ಒಂದಿಡೀ ವರ್ಷ ಏನೂ ಮಾಡದೆ ಮಲಗಿದ್ದರೂ ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ ನಿಮಗೆ 20 ವರ್ಷವಾಗುತ್ತದೆ. ನನಗೀಗ 78, ನಾನು ಏನೂ ಮಾಡದಿದ್ದರೂ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ನನಗೆ 79 ವರ್ಷವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ನಾನು ಕಷ್ಟ ಪಡುವುದು ಬೇಡ. ಇದನ್ನು ವಯಸ್ಸಾಗುವುದು ಎನ್ನುತ್ತೇವೆಯೇ ಹೊರತು ಬೆಳವಣಿಗೆ ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬೆಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಮಾತ್ರ ನಿಜ. Remember,growing older is mandatory but growing up is optional. ನನಗೆ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೊಂದಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆಯಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಸಿಕ್ಕಿ ದ ಎಲ್ಲ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನೂ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ’.
ಇಡೀ ತರಗತಿ ಆಕೆಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ‘ವಯಸ್ಸಾಗುವುದಕ್ಕೂ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೊಂದುವುದಕ್ಕೂ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ನಿಮಗೀಗ 19 ವರ್ಷ, ನೀವು ಒಂದಿಡೀ ವರ್ಷ ಏನೂ ಮಾಡದೆ ಮಲಗಿದ್ದರೂ ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ ನಿಮಗೆ 20 ವರ್ಷವಾಗುತ್ತದೆ. ನನಗೀಗ 78, ನಾನು ಏನೂ ಮಾಡದಿದ್ದರೂ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ನನಗೆ 79 ವರ್ಷವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ನಾನು ಕಷ್ಟ ಪಡುವುದು ಬೇಡ. ಇದನ್ನು ವಯಸ್ಸಾಗುವುದು ಎನ್ನುತ್ತೇವೆಯೇ ಹೊರತು ಬೆಳವಣಿಗೆ ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬೆಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಮಾತ್ರ ನಿಜ. Remember,growing older is mandatory but growing up is optional. ನನಗೆ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೊಂದಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆಯಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಸಿಕ್ಕಿ ದ ಎಲ್ಲ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನೂ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ’.
ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಸೂಜಿ ಬಿದ್ದರೂ ಕೇಳಿಸುವಷ್ಟು ಮೌನ! ‘ನನಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು, ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಹಲವರಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ತಾವು ಮಾಡಿರುವ ಕೆಲಸಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಇಲ್ಲದೇ ಇರಬಹುದು. ಆದರೆ ತಾವು ಮಾಡದೇ ಇರುವ, ತಾವು ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಅವಕಾಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪಶ್ಚತ್ತಾಪವಂತೂ ಇದೆ. ನಾನು ಅವರಂತೆ ಬದುಕಲು ಇಷ್ಟ ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಇವತ್ತೋ, ನಾಳೆಯೋ ನಾನು ಸಾಯುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಸಾಯುವ ದಿನ ಬಂದಾಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಭಯವಾಗಲೀ, ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡದಿರುವ ಕೆಲಸಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬೇಸರವಾಗಲಿ ಇರಬಾರದು. ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವವರು ಮಾತ್ರ ಸಾವಿಗೆ ಭಯ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಇಷ್ಟು ದಿನ ಮದುವೆ, ಮಕ್ಕಳು, ಅವರ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಂತಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಖುಷಿಯಿಂದ ನಿಭಾಯಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಈಗ ಮತ್ತೆ ಓದುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಇದನ್ನೇಕೆ ಕೈ ಬಿಡಲಿ’ ಎಂದಳು ಆ ಎಪ್ಪತ್ತೆಂಟರ ‘ಯುವತಿ’.
ಅಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಗಿತ್ತು.
ಅಲ್ಲಿದ್ದವರಿಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಗಿತ್ತು.
✨✨✨✨✨✨
0 Comments